Είπαμε ότι το νερό είναι απαραίτητο. Και όμως ο άνθρωπος θα μπορούσε να μη βρεθεί ποτέ στην ανάγκη να δοκιμάσει το κοινό νερό. Κι’ αυτό, γιατί αν τρεφόταν με φυσικές τροφές, δηλαδή με καλογινωμένα ζουμερά φρούτα και φρέσκα ωμά λαχανικά, θα προμηθευόταν το αναγκαίο του νερό από τις τροφές αυτές. Δεν πρέπει δε να ξεχνούμε, ότι το φυτικό νερό είναι ασύγκριτο, γιατί δεν περιέχει τα ανόργανα άλατα και τις άλλες ξένες ουσίες, πού βρίσκονται στα άλλα νερά, και ότι επί πλέον εγκλείει διάφορες θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι προτιμότερο να εφοδιαστεί ο οργανισμός μας με πενήντα δράμια φυτικό νερό, που είναι πραγματικό νέκταρ, παρά με μισή οκά από το νερό που μας τρατάρει η Ουλέν. Κι’ ακόμα, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη ότι, όταν κανείς τρέφεται με ώριμους καρπούς και άβραστα χόρτα δεν διψά τόσο πολύ, όσο όταν τρώει μαγειρευμένες τροφές, γεμάτες αλάτι, σάλτσες και καρυκεύματα, που πάντα ανάβουν τη δίψα και κάνουν τον άνθρωπο ν’ απλώσει κοιλιά, τόσο με την πολυφαγία, μια που τα καλομαγειρευμένα φαγητά ανοίγουν την όρεξη, όσο και με το νερό και τα ποικίλα άλλα ποτά, πού παρακολουθούν συνήθως τα γεύματα των «καθώς πρέπει» ανθρώπων.
ΠΩΣ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ Η ΔΙΨΑ
Ελαττώσετε στο ελάχιστο το αλάτι, αντικαθιστώντας το με άφθονο λεμόνι, όπως επίσης το πιπέρι και τα λοιπά μπαχαρικά, και όλα τ’ αλμυρά, τα τηγανητά, το τσιγαρισμένο λάδι. Απλοποιήστε γενικώς τις τροφές σας και θα δείτε ότι η δίψα σας θα περιοριστή κατά πολύ, και μάλιστα όταν δεν παραλείπετε να τρώτε ζουμερά φρούτα. Έτσι θα λιγοστέψτε το νερό και τα λοιπά ποτά, που τόσο πολύ βλάπτουν τον οργανισμό. Το νερό των πηγαδιών, των πηγών, των ποταμών και όλα τα «γλυκά νερά», όχι μόνο δεν είναι γλυκά, αλλά απεναντίας περιέχουν διάφορα ανόργανα στοιχεία, ποικίλα άλατα και κρύσταλλα διαλελυμένα που συσσωρεύονται στο σώμα μας με τη χρόνια χρήση του νερού.
Κάποιος καθηγητής είπε πως σε διάστημα σαράντα ετών, ο άνθρωπος εισάγει τόσα άλατα στον οργανισμό του, που θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν μια αλάτινη στήλη ίση στο βάρος με το σώμα του! Ευτυχώς που το σώμα μας αυτομάτως εργάζεται για την απομάκρυνση τόσο του αλατιού όσο και των λοιπών ξένων προς τη φύση του δηλητηριωδών ουσιών.
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΕΡΑ
Μετά το φυτικό νερό, καλύτερο είναι το αποσταγμένο και μετά το βρόχινο. Για αυτό το λόγο, όσοι έχετε στέρνες, προτιμήσετε το νερό της βροχής. Προσέχετε όμως να είναι καθαρές οι στέρνες, γιατί το ακάθαρτο νερό σας δηλητηριάζει. Όταν αναγκαστείτε να πάρετε νερό της βρύσης, καλύτερα ν’ αφήσετε το νερό μερικά λεπτά στο δοχείο και μετά να πιείτε. Έτσι κατακάθονται τα περισσότερα άλατα και κρύσταλλα της γης και συγχρόνως εξαφανίζονται τα δηλητηριώδη αέρια που πολλές φορές περιέχουν οι πηγές. Για το λόγο αυτό συνιστούμε στους εκδρομείς και στους ανθρώπους της υπαίθρου εν γένει, να μη πίνουν νερό απ’ ευθείας από το στόμιο της πηγής παρά μερικά μέτρα πιο κάτω από το σημείο που αναβλύζει το νερό, γιατί με τη ροή το νερό απαλλάσσεται εν μέρει τουλάχιστον από τα επιβλαβή κρύσταλλα και τα τυχόν δηλητηριώδη αέρια.
Τέλος, ας πούμε, ότι δεν πρέπει να πίνει κανείς νερό κατά το γεύμα, γιατί η μεγάλη ποσότητα του νερού ελαττώνει τη δύναμη των γαστρικών υγρών. Αυτό δε είναι χειρότερο όταν τρώμε λιπαρές και ζωικές τροφές. Και το κακό είναι μεγαλύτερο, όταν το νερό είναι παγωμένο. Είναι περιττό να πούμε, ότι το πολύ κρύο νερό βλάπτει και μάλιστα, όταν είμαστε ιδρωμένοι. Το νερό μένει στο στομάχι, ως δέκα λεπτά, στη ροή του δε παρασύρει και πολλές θρεπτικές ουσίες της τροφής, προτού χωνευτούν και απορροφηθούν.
Το νερό πρέπει να πίνεται χωρίς βιασύνη, γουλιά-γουλιά ή ρουφηξιά-ρουφηξιά και όχι με μια ανάσα, με μια κατεβασιά. Το «δώστου μια να πάει κάτω, για να βρει κορφή και πάτο», δεν είναι καθόλου υγιεινός τρόπος, ούτε και όταν πρόκειται για νερό ακόμη.
Ένα ποτήρι νερό, το πρωί, αμέσως μετά τον ύπνο, πλένει το στομάχι και βοηθά για την εξάλειψη της δυσκοιλιότητας. Το χλιαρό νερό μάλιστα είναι καλύτερο στην περίπτωση αυτή.
Πηγή: Τροφή και υγεία, Έκδοσις Β’-Ηλία Πέτρου-Αθήναι 1937
