Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Οι τέσσερις τροφές που δεν πρέπει να ξαναφάτε ποτέ - Παχαίνουν και δεν έχουν διατροφική αξία

Υπάρχουν κάποιες τροφές που θεωρούνται... απαγορευμένες. Για όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος και να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση η απαγόρευση είναι ρητή. Για όλους τους υπολοίπους καλό είναι τα παρακάτω τρόφιμα να καταναλώνονται με μέτρο και μεγάλη προσοχή.
Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγουμε είναι οι εξής:
  • Λευκό ψωμί
Τρόφιμο χωρίς ιδιαίτερη διατροφική αξία, που ενισχύει το αίσθημα του κορεσμού κάνοντας μας συνέχεια να πεινάμε. Σαν να μην φθάνουν όλα αυτά, περιέχει και ζάχαρη.
  • Τηγανητά
Οχι μόνο έχουν μικρή διατροφική αξία αλλά συμβάλλουν και στην εμφάνιση σοβαρών παθήσεων. Περιέχουν λιπαρά, παχαίνουν και σχετίζονται άμεσα με την κακή χοληστερόλη και την υψηλή πίεση. Επίσης, προκαλούν πεπτικά προβλήματα.
  • Σάλτσες για σαλάτα
Η προσθήκη σάλτσας στη σαλάτα είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να καταστρέψει κανείς μια σούπερ υγιεινή τροφή. Συνήθως οι σος περιέχουν μεγάλες  ποσότητες λιπαρών και ζάχαρης και  προσδίδουν περιττές θερμίδες.
  • Ασπρο ρύζι
Το άσπρο ρύζι είναι σαν το λευκό ψωμί, καθώς ωθεί το σώμα να αποθηκεύει επιπλέον λίπος κι έτσι είναι πιο δύσκολο να χάσουμε βάρος.
Πηγή: Onmed

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Δέκα τροφές που σαμποτάρουν την προσπάθεια να διατηρήσετε σταθερό το βάρος σας

Υπάρχουν κάποιες τροφές οι οποίες ακόμη και σε μικρή ποσότητα σαμποτάρουν την οποιαδήποτε προσπάθεια απώλειας των παραπανίσιων κιλών ή διατήρησης του βάρους. 
Ακολουθούν οι τροφές και οι συνήθειες που καλό είναι να περιοριστούν στο ελάχιστο εάν δεν θέλετε να τρέχετε λίγο πριν από το επόμενο καλοκαίρι στα γυμναστήρια: 
 Σος στις σαλάτες 
Μαγιονέζα 
 Aσπρο ψωμί 
Αναψυκτικά 
Κέτσαπ 
 Τεχνητές γλυκαντικές ουσίες 
Φαγητό έξω 
Μπουκιές κοτόπουλου
 Καφές Latte 
Τυρί

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Επικίνδυνο για την καρδιά το φαγητό το βράδυ


Γράφει ο Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Xάρης Δημοσθενόπουλος

 
Οι άντρες που συστηματικά τρώνε αργά το βράδυ και όσοι παραλείπουν το πρωινό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Παρακολουθώντας επί σειρά ετών σχεδόν 27.000 άνδρες, ηλικίας άνω των 45 ετών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συστηματική κατανάλωση φαγητού αργά το βράδυ αυξάνει κατά το ήμισυ τον κίνδυνο τον κίνδυνο εμφράγματος.

Αντίστοιχα, η παράλειψη του πρωινού αυξάνει κατά σχεδόν το ένα τέταρτο τον κίνδυνο αυτό, αλλά και θανάτου από έμφραγμα.
 
Οι ερευνητές εικάζουν ότι και οι δύο συσχετίσεις οφείλονται σε αλλαγές που προκαλούν στον μεταβολισμό του οργανισμού και οι οποίες ανοίγουν τον δρόμο στην καρδιοπάθεια.
Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση «Circulation», η παράλειψη του πρωινού και η νυχτερινή κατανάλωση φαγητού μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και τα ορμονικά επίπεδα, που καθιστούν πιο πιθανή την στεφανιαία νόσο.
 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Λη Καχίλ, ερευνήτρια στο Τμήμα Διατροφής της Σχολής Δημοσίας Υγείας του Χάρβαρντ, στη Βοστώνη, παρακολούθησαν επί 16 χρόνια την πορεία της υγείας 26.902 ανδρών.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι άνδρες συμπλήρωναν ανά τακτάχρονικά διαστήματα, αναλυτικά ερωτηματολόγια διατροφής και υγείας.
 
Συνολικά, 1.572 άνδρες εκδήλωσαν το πρώτο «καρδιακό επεισόδιο» στη διάρκεια της μελέτης.
Όσοι δεν έτρωγαν πρωινό είχαν κατά 27% υψηλότερο κίνδυνο εμφράγματος ή θανάτου από αυτό σε σύγκριση με όσους δεν το παρέλειπαν ποτέ - μία συσχέτιση που παρέμεινε αναλλοίωτη όταν οι ερευνητές συνυπολόγισαν όλους τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου για έμφραγμα.
 
Οι άντρες που παρέλειπαν το πρωινό ήταν νεώτεροι απ’ ό,τι όσοι πάντοτε άρχιζαν τη μέρα τους με γεμάτο στομάχι, ενώ είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι καπνιστές, να εργάζονται με πλήρες ωράριο, να είναι ανύπαντροι, λιγότερο γυμνασμένοι και να πίνουν περισσότερο αλκοόλ.
 
Αντίστοιχα, οι άντρες που έτρωγαν αργά το βράδυ διέτρεχαν κατά 55% υψηλότερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου σε σύγκριση με όσους δεν έτρωγαν μετά τις 8 το βράδυ.
«Η παράλειψη του πρωινού και το φαγητό αργά το βράδυ μπορεί να οδηγήσουν σε έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου για την καρδιά, όπως η παχυσαρκία, η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη και ο διαβήτης», εξήγησε η δρ Καχίλ

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Την καρδιά σας και τα μάτια σας: Οι 12 κανόνες για χαμηλή χοληστερόλη

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου και στα δύο φύλα, στις χώρες δυτικού τύπου. Ωστόσο επειδή είναι πολυπαραγοντικά νοσήματα από τη φύση τους, ο μόνος τρόπος που μπορούν να αντιμετωπισθούν επιτυχώς είναι να λαμβάνονται υπ’ όψιν όλοι οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου που τα επηρεάζουν.
Η στεφανιαία νόσος, η οποία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες την στηθάγχη και το έμφραγμα του μυοκαρδίου, είναι η σοβαρότερη των καρδιαγγειακών νοσημάτων και αποτελεί το κύριο αίτιο θνησιμότητας στην Ευρώπη.
Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων διακρίνονται σε τροποποιήσιμους (όπως είναι ο τρόπος ζωής, βιοχημικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά) και σε μη τροποποιήσιμους (όπως είναι η ηλικία, το φύλο, το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό). Η διατροφή, την οποία θα αναλύσουμε και εκτενέστερα, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου, καθώς επηρεάζει βιολογικούς παράγοντες κινδύνου και συγκεκριμένα τα επίπεδα των λιπιδίων, την αρτηριακή πίεση και το σωματικό βάρος.
Από το Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής
Ας δούμε ποιοι είναι οι 12 βασικότεροι διατροφικοί παράγοντες που θα πρέπει να προσέξουμε και να κάνουμε «ευαγγέλιο» αν θέλουμε να έχουμε γερή και υγιή καρδιά:
  1. Μείωση των κορεσμένων λιπαρών οξέων: τα κορεσμένα λιπαρά (βρίσκονται κυρίως στο βούτυρο, στο κόκκινο κρέας και τα προϊόντα του, καθώς και στα πλήρη γαλακτοκομικά), είναι το κυριότερο συστατικό της διατροφής που επηρεάζει τα επίπεδα της ολικής και της LDL χοληστερόλης.
  2. Μείωση των trans λιπαρών οξέων: τα λιπαρά αυτά σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου και βρίσκονται κυρίως στα τηγανητά φαγητά, σε πολλά είδη πρόχειρου φαγητού, στο βούτυρο και σε πολλά μπισκότα.
  3. Μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα: τα λιπαρά αυτά έχει βρεθεί ότι αν αντικαταστήσουν τα κορεσμένα λιπαρά οξέα στην δίαιτα μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Βρίσκονται κατά βάσει στο ελαιόλαδο και στους ξηρούς καρπούς αντίστοιχα.
  4. Ω-3 λιπαρά οξέα (βρίσκονται σε λιπαρά ψάρια όπως πέστροφα, ρέγκα, σολομός, σαρδέλα): η καρδιοπροστατευτική δράση των οποίων είναι γνωστή, μειώνοντας παράλληλα τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων.
  5. Αύξηση των υδατοδιαλυτών φυτικών ινών (βρίσκονται κυρίως στα προϊόντα ολικής άλεσης, στα όσπρια, στα φρούτα και στα λαχανικά): τα συστατικά αυτά των τροφίμων μειώνουν τα επίπεδα της ολικής και της LDL χοληστερόλης με διάφορους μηχανισμούς, αρκεί να λαμβάνονται σε επαρκείς ποσότητες ημερησίως.
  6. Αντιοξειδωτικά: το οξειδωτικό stress αποτελεί κύρια αιτία εμφάνισης της νόσου. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις από διάφορες έρευνες, ότι τα αντιοξειδωτικά που λαμβάνουμε από τη διατροφή (βιταμίνη C, E, Q10, B-καροτένιο, σελήνιο) ασκούν προστατευτική δράση.
  7. Οι φυτικές στερόλες: είναι φυσικές ενώσεις που έχουν παρόμοια μοριακή δομή με την χοληστερόλη. Όταν λαμβάνονται σε επαρκείς ποσότητες από την διατροφή αποτρέπουν την απορρόφηση της χοληστερόλης στο έντερο, μειώνοντας επομένως τη συγκέντρωση της χοληστερόλης στο αίμα. Υπάρχουν σε εμπλουτισμένα τρόφιμα (όπως μαλακές μαργαρίνες με φυτοστερόλες), και μειώνουν αποτελεσματικά τα επίπεδα της ολικής και της LDL-χοληστερόλης κατά 7-15%, εάν λαμβάνονται 2-3γρ ανά ημέρα.
  8. Πρωτεΐνη σόγιας: η πρωτεΐνη της σόγιας, όταν περιλαμβάνεται σε μια δίαιτα φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη, μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της ολικής και της LDL χοληστερόλης κατά 5%, αρκεί να λαμβάνονται 25γρ αυτής ημερησίως.
  9. Μονακολίνη και Πολυκοζανόλη: Η μονακολίνη προέρχεται από ένα προϊόν της μαγιάς (red rice yeast) και μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της ολικής και της κακής χοληστερόλης στο αίμα, με τον ίδιο τρόπο που δρουν και οι στατίνες. Η πολυκοζανόλη, προέρχεται από μια συγκεκριμένη ποικιλία ζαχαροκάλαμου και στοιχεία από κλινικές μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της «κακής» LDL χοληστερόλης, καθώς και των τριγλυκεριδίων στο αίμα, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις ότι μπορεί να αυξήσει τις τιμές της «καλής» HDL χοληστερόλης. Η μακροπρόθεσμη ασφαλής χρήση αυτών των προϊόντων, όμως ,ακόμη δεν έχει πλήρως τεκμηριωθεί και συνιστάται η συμβουλή από τον ειδικό για την πιθανή χρήση τους.
  10. Αλκοόλ: Από τις επιδημιολογικές και κλινικές μελέτες έχει παρατηρηθεί προστατευτική επίδραση μιας μικρής κατανάλωσης αλκοόλ στη αντιμετώπιση υπερλιπιδαιμιών. Το κόκκινό κρασί περιέχει πολυφαινόλες, οι οποίες είναι αντιοξειδωτικές ενώσεις και μειώνουν την LDL-χοληστερόλη.
  11. Αλάτι: η πρόσληψη του είναι καλό να περιορίζεται στα 5 γρ./ημέρα. Ο περιορισμός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με την αποφυγή του αλατιού κατά τη διαδικασία του μαγειρέματος, κατά τη διαδικασία του γεύματος στο τραπέζι και γενικότερα με την αποφυγή των αλατισμένων τροφίμων (π.χ. αλμυρό ψωμί, αλατισμένοι ξηροί καρποί ή αλατισμένα τυριά ή αλμυρές ελιές). Προτείνεται επίσης η αποφυγή των επεξεργασμένων τροφίμων (π.χ. αλλαντικά), καθώς πολλές φορές σε αυτά το αλάτι χρησιμοποιείται ως συντηρητικό.
  12. Διαδικασίες μαγειρέματος: τα δεδομένα συνηγορούν στο ότι πρέπει να προτιμώνται οι διαδικασίες του ελαφρού ψησίματος, του βρασίματος και του μαγειρέματος στον ατμό, ενώ το ελαφρό τηγάνισμα και το έντονο ψήσιμο θα πρέπει να προτιμώνται με μέτρο ως διαδικασίες μαγειρέματος. Το κανονικό τηγάνισμα θα πρέπει να προτιμάται πολύ περιστασιακά.
Τέλος, μην ξεχνάτε ότι η τακτική σωματική άσκηση, η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και η αποφυγή του στρες, αποτελούν τρόπους πρόληψης εμφάνισης καρδιοπαθειών και παράλληλα βελτιώνουν τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.
πηγή